درمانهای ارتودنسی ، دردی مانند درد هنگام تزریق ندارند بلکه فقط برای یک تا دو روز بعد از هر ویزیت، دندانها کمی حساس می شوند.
به مرور که درمان ارتودنسی پیش می رود از این حساسیت نیز کاسته می شود.
در مواردی که این حساسیت در ١-٢ روز اول آزار دهنده باشد می توان از استامینوفن استفاده نمود.
هر چند در این موارد اگر دارویی نیز مصرف نشود پس از سپری شدن ١-٢ روز این حساسیت خود به خود برطرف می شود.
لازم به ذكر است كه يكى از بهترین مسکن ها برای کاهش این درد، جویدن مداوم خوراکی هایی با قوام متوسط است.
آدامس های فاقد قند یک انتخاب عالی است. دقت داشته باشید نخوردن غذا یا خوردن غذاهای آبکی و نرم به بهانه دردناک بودن دندان ها، شرایط را بدتر و درد دندان ها را طولاتی تر می کند.[row][/row]
مدت زمان درمان ارتودنسی بستگی به نوع درمان ، سن بیمار و شدت نامرتبى دندانها دارد.
در درمانهای ارتودنسی متحرک که برای اصلاح مشکل فک‌ها انجام می‌شود و باید در سن قبل از بلوغ انجام شود بسته به مشکل بیمار از یک تا 3 یا 4 پلاک ممکن است به بیمار داده شود و هر پلاک باید 6- 4 ماه استفاده شود و بعد از اصلاح مشکل نیز برای جلوگیری از برگشت نتایج باید استفاده شبانه از پلاک یا تمهیدات دیگر تا پایان بلوغ را مدنظر قرار داد.
درمان ارتودنسی ثابت که برای صاف و مرتب‌کردن دندانها استفاده می‌شود نیز بسته به مشکل بیمار بین 18 تا 24 ماه طول می‌کشد.[row][/row]
این مدت زمان به وضعیت دندانهای شما بستگی دارد. متخصص ارتودنسی در مورد برنامه زمانی استفاده از دستگاه نگهدارنده توضیح خواهد داد.
بطور كلى سه مدل نگهدارنده (ریتینر) بعد از ارتودنسی مورد استفاده قرار می گیرد.
۱. نگهدارنده ثابت پشت دندانها چسبانده می شود.
۲. نگهدارنده پلاک متحرک در قالب پلاک هایی آکریلی که روی دندانهای بالا و پایین قرار می گیرند.
۳. نگهدارنده اِسیکس (Essix) نیز متحرک بوده و روی دندانها را کامل می پوشاند و شفاف است.
اینکه کدام مدل از نگهدارنده ها برای شما مناسب تر است بستگی به نیاز درمانی شما، سلیقه ارتودنتیست و البته خواست شما نیز تا حدودی دارد.
بهتر است با ارتودنتیست خود در این باره مشورت کنید.
با این وجود در اين كلينيک معمولا” به دلیل همکاری اندک بیماران نسبت به استفاده از نگهدارنده های متحرک، از نگهدارنده های ثابت استفاده می شود.
در خصوص مدت استفاده از ریتینر باید اضافه کنم که اصولا تا زمانى كه شما می خواهید بعد از ارتودنسی دندانهایتان مرتب بماند لازم است از نگهدارنده استفاده نمایید هر چند یکسال اول از اهمیت بالاتری برخوردار می باشد.[row][/row]
بیمار باید در طول درمان ارتودنسی به طور مرتب برای تنظیم براکت به کلینیک مراجعه کند.
جلسات تنظیم براکت بسیار کوتاه است و متخصص در این جلسات به سوال‌ها پاسخ میدهد و پیشرفت درمان را بررسی می‌کند.
این جلسات معمولاً بیش از ١٥ تا ٢٠ دقیقه زمان نمی‌برد و با توجه به شرایط بیمار هر ٤ تا ٥ هفته یک بار زمانبندی می‌شود.
در صورتی که برای مرتب کردن دندانها از روش ارتودنسی نامرئی استفاده شود، جلسات هر ٥ تا ٦ هفته یک بار برگزار می‌شود.[row][/row]
رژیم به معنای واقعی کلمه خیر. اما متخصص ارتودنسی و دستیاران با تجربه ی او برای شما شرح می دهند که باید از خوردن غذاهای سخت و چسبنده خودداری نمایید.
این غذاها می توانند موجب آسیب به دستگاههای شما شوند و این آسیب طول مدت درمان ارتودنسی شما را افزایش می دهد.
از آدامس شکلات کش دار، گز، سوهان، ته دیگ، نان ساندویچی استفاده نفرمائید.
غذا و میوه را به قطعات کوچک قسمت کرده و آنها را، روی دندان های عقب قرار دهید.
از گاز زدن غذا و میوه، پیتزا، ساندویچ، نان خشک یا تست شده، سیب، خیار، بلال، توسط دندان های جلو و پائین خودداریی فرمائید.
ابتدا هسته میوه های هسته دار مثل ( هلو، آلوزرد، گوجه سبز، خرما، زیتون ) را درآورده سپس خود میوه را به قطعات کوچک قسمت کرده، و از دندان های عقب برای جویدن استفاده فرمائید.
برای استفاده از آجیل ( پسته، بادام، فندق، گردو و تخمه ) پوست آنها را خارج کرده و مغز آن را روی دندان های عقب قرار دهید.
دقت کنید تا در داخل غذا، ریگ، استخوان جوجه یا مرغ، نان خشک یا گوشت سفت نباشد.
از قرار دادن مداد، خودکار و اسباب بازی به داخل دهان خودداری فرمائید.
این جمله که ارتودنسی باعث پوسیدگی و خرابی دندان می‌شود کاملا غلط است.
در حقیقت رابطه ارتودنسی با پوسیدگی دندانها رد شده است بلکه آن چه باعث پوسیدگی دندان شده عدم رعایت بهداشت است.
زمانی که فردی برای زیبایی بیشتر و درمان مشکلات دندان های خود تحت درمان ارتودنسی قرار میگیرد، باید توجه ویژهای نیز به بهداشت دهان و دندان خود در طول دوره درمان داشته باشد، چرا که با وجود ارتودنسی در دهان، مسواک زدن و تمیز کردن دندانها دشوارتر از قبل شده و نیازمند دقت و زمان بیشتری است.
گاهی بیمارانی که به این امر توجه نکرده اند و دچار پوسیدگی دندان شده اند، به اشتباه آن را به ارتودنسی نسبت میدهند و می گویند: ارتودنسی منجر به پوسیدگی دندانهایم شده است.[row][/row]
کشیدن دندان یکی از اقدامات متداول در درمان ارتودنسی دندانها است. گاهی اوقات لازم است که برای مرتب کردن دندانها و بهبود عملکرد آنها چند دندان کشیده شود.
نامرتبی و بی نظمی دندان و سن بیمار عامل‌های مهمی برای تصمیم‌گیری درباره لزوم کشیدن دندان در ارتودنسی است.
کشیدن دندان برای ارتودنسی به طور پیاپی زمانی انجام می‌شود که هم دندانهای شیری و هم دائمی در دهان وجود داشته باشد و کشیدن دندان برای ایجاد فضا ضروری باشد.
کشیدن یا نکشیدن دندان یکی از مسائل بحث‌برانگیز در درمان ارتودنسی است. برخی متخصصین ارتودنسی معتقدند که نباید برای ارتودنسی دندان کشیده شود، حال آن که شماری کشیدن دندان را قویاً توصیه می‌کنند.
متخصص ارتودنسی صورت، دندانها و وضعیت رشد بیمار را به دقت ارزیابی می‌کند و سپس تصمیم به کشیدن دندان میگیرد.
بسته به نظر متخصص ارتودنسی،ممکن است کشیدن دندان عقل قبل یا بعد از درمان ارتودنسي توصیه شود.
در بیمارانی که بین ١٥ تا ٢٥ سال سن دارند احتمالاً بهتر است دندانهای عقل پیش از ارتودنسی کشیده شوند اما این کار برای کودکان کم سن یا پیش از نوجوانی توصیه نمی‌شود.
اگر نمی‌خواهید پیش از درمان ارتودنسی دندان خود را بکشید، باید پس از اتمام درمان این کار را انجام دهید. البته در گذشته بدون توجه به وضعیت دندان عقل، به طور کلی کشیدن این دندان توصیه می شد اما درسالهای اخیر معمولا” فقط دندانهایی کشیده می شوند که جای کافی یا زاویه مناسب رویشی نداشته باشند و احتمال برود هنگام بیرون زدن از لثه ممکن است باعث انحراف دندانهای دیگر یا آسیب به آنها شوند.[row][/row]
بهتر است ارتودنسی با بارداری مقارن نباشد. از جمله تداخلات بارداری با درمان های دندانپزشکی از جمله ارتودنسی می توان به این موارد اشاره کرد:
۱. تهیه رادیوگرافی در سه ماهه اول بارداری ممنوعیت مطلق دارد زیرا اشعه می تواند تکامل جنین را مختل کند.
۲. در سه ماهه سوم بارداری به دلیل فشار جنین نمی توان مادر باردار را در موقعیت خوابیده روی صندلی دندانپزشکی قرار داد.
۳. در کل دوره بارداری تغییرات هورمونی باعث افزایش تحریک پذیری لثه ها می گردد. به گونه ای که علی رغم رعایت معمول بهداشت دهان باز هم لثه ها حالت ملتهب و خون ریز دارند.
بنابراین در طول دوره ارتودنسی توصیه می گردد از باردار شدن اجتناب گردد. با این حال در صورت وقوع بارداری در طی ارتودنسی رعایت برخی نکات الزامی است از قبیل:
۱. افزایش دفعات و دقت در رعایت بهداشت دهان و دندان
۲. پرهیز از تهیه رادیوگرافی در کل دوره بارداری خصوصا” سه ماه اول
۳. معاینه بیمار روی یونیت دندانپزشکی به صورت نشسته یا نیمه خوابیده در سه ماهه سوم باردارى[row][/row]
بهترین سن اولین معاینه ارتودنسی بر اساس نظر انجمن ارتودنتیست های آمریکا، ۷ سالگی است.
سن مناسب انجام درمان ارتودنسی بستگی به نوع ناهنجاری دندانی فکی و جنسیت بیمار دارد.
چنانچه بیمار دارای مشکل عقب بودن فک پایین باشد بهترین زمان مداخله یک سال قبل از بلوغ جنسی (۱۱-۱۰ در دخترها و ۱۲-۱۱ در پسرها) خواهد بود.
در صورت جلوتر بودن فک پایین نسبت به فک بالا بهتر است زیر سن ۱۰ سالگی در هر دو جنس اقدام نمود.
در مورد مشکلات ناردیفی دندانی می بایست از ۹-۸ سالگی بیمار تحت نظر باشد تا در زمان مقتضی اقدامات لازم صورت گیرد.
البته امروزه با ظهور روش ها و تکنیک نوین، ارتودنسی در سنین بالا نیز میسر می باشد.
با این حال بدیهی است انتخاب سن مناسب برای ارتودنسی ضمن کاهش طول درمان، نتیجه بهتری را نیز در پی خواهد داشت.[row][/row]
امروزه ارتودنسی محدودیت سنی ندارد. در واقع می توان مشکلات ارتودنسی را به دو دسته دندانی و اسکلتی (فکی) طبقه بندی کرد.
در گروه ناهنجاری دندانی عملا محدودیت سنی معنا ندارد یعنی به شرط سلامت بافت های نگهدارنده دندانی در هر سنی می توان نسبت به مرتب کردن دندانها با ارتودنسی اقدام نمود.
تنها تفاوت این خواهد بود که با افزایش سن به دلیل کاهش متابولیسم سلولی و افزایش دانسیته استخوانها قدری مدت درمان ارتودنسی افزایش می یابد.
در گروه ناهنجارى اسكلتى (فكى) بهترین زمان در دوران كودكى و قبل از بلوغ است كه در این زمان با استفاده از دستگاههاى فانكشنال ارتودنسى مى توان رشد فک و استخوان را كنترل كرد ولى در صورت مراجعه بیمار بعد از سن بلوغ ، با توجه به اتمام رشد فک و بسته به شدت ناهنجاری، دو نوع طرح درمان را مى توان بكار برد:
١. استتار ارتودنسى ( ارتودنسى جبرانى) بدون جراحی
٢. ارتودنسی همراه با جراحی فک[row][/row]
درمان ارتودنسی می تواند بر روی موقعیت لب ها، تعادل بین لب و بینی، زاویه بینی و لب تاثیر قابل توجه ای بگذارد. رابطه لب و فرم نهایی بینی یکی از گزینه های مهمی است که جراح زیبایی بینی شما در نظر می گیرد.
تغییر فرم لب بعد از ارتودنسی مسلما بر تصمیم جراح زیبایی بینی شما در خصوص پلن جراحی بینی اثر گذار است. همچنین ممکن است در حین انجام تنظیمات براکت ها و کار روی دندان های شما فشار هایی به صورت و بینی شما وارد شود که بخیه های جراحی شما را آزرده کند. بنابراین در حالت ایده آل شما می توانید ابتدا ارتودنسى و اصلاح دندانهاى خود را تکمیل و پس از آن برای انجام عمل جراحی زیبایی بینی اقدام کنید.
بدون نیاز به براکت های ارتودنسی شما می توانید عمل جراحی زیبایی بینی خوبی داشته باشید .
