دندانپزشکی ترمیمی در وقع نوعی پیشگیری و یا درمان پوسیدگی ها و شکستگی های دندانی است که توسط مواد دندانپزشکی ترمیم یا کامل پوشش داده می شود.
در دندانپزشکی ترمیمی سعی می شود در هنگام ترمیم ، شکل ، عملکرد و یکپارچگی دندان ها و ارتباطشان با بافت های نرم حفظ گردد.
امروزه دندانپزشکی ترمیمی با دندانپزشکی زیبایی ارتباط تنگاتنگی دارند به نحوی که اکثر افراد در جهت اصلاح طرح لبخند از دندانپزشکی ترمیمی و زیبایی بصورت مشترک استفاده می کنند ، در واقع دندانپزشکی زیبایی تکمیل کننده دندانپزکشی ترمیمی می باشد.
به طور کلی دندانپزشکی ترمیمی بر اساس 3 نیاز تقسیم بندی می شود :
پوسیدگی دندان
دندانهای تغییر رنگ یافته ، شکسته یا بد رنگ
تعویض ترمیمهای قبلی
بسته به نوع پوسیدگی درمان های دندانپزشکی ترمیمی متفاوت است ، در هر حال ترمیم پوسیدگی دندان وابسته به نوع پوسیدگی و محل قرار گیری پوسیدگی مستقیم و غیر مستقیم می باشد.
در روش مستقیم با استفاده از مواد دندانپزشکی پس از تراش دندان ، ترمیم دندان انجام می شود ، ترمیم مستقیم با مواد دندانپزشکی مانند : آمالگام ، گلاس آينومر ، رزين آينومر و بعضی ترميم های رزين كامپوزيت در دندانپزشکی توسط متخصص دندانپزشکی ترمیمی انجام می گیرد.
یک نوع ترمیم مستقم را می توان ترمیم و پر کردن دندان پس از عصب کشی دندان نام برد.
در روش ترمیم غیر مستقیم نیاز به مراجعه چند جلسه ای به دندانپزشکی می باشد.
در جلسه اول دندان ها تراش خورده و سپس قالبگیری می شود ؛ قالب گرفته شده به لابراتوار دندانسازی ارسال می شود و پس از ساخت در جلسه بعدی ترمیم ساخته شده را در محل تراشیده شده دندان پوسیده می چسباند.
مواردی مانند اينله، انله، کامپوزیت دندان ، روكش دندان ، بريج محافظه کارانه ، روکش های تمام سرامیک و کامپوزیت ونیر می باشد..